Wbrew pozorom lunatykowanie u dzieci nie należy do rzadkości. Problem ten jest dość powszechny – przypadłość diagnozowana jest u nawet kilkunastu procent pacjentów pomiędzy 4. a 12. rokiem życia. Nastolatki i dorośli wykazują objawy lunatykowania znacznie rzadziej.
Na czym polega lunatykowanie u dzieci? Główne objawy
Lunatykowanie u dzieci to nieświadome wykonywanie rozmaitych czynności w czasie snu – zwykle około dwie godziny po zaśnięciu. Maluch może wówczas wstawać z łóżka, mówić, spacerować po pomieszczeniach, otwierać szafki, jeść posiłki, sięgać po rozmaite przedmioty, ubierać się, a nawet próbować opuścić mieszkanie. Lunatykowanie nie jest klasyfikowane jako choroba ani zaburzenie. Nie stanowi żadnej przeszkody dla prawidłowego rozwoju człowieka, jednak wymaga obserwacji i kontroli ze strony dorosłych z uwagi na niebezpieczeństwo podczas wykonywania przez dziecko poszczególnych czynności.
Lunatykowanie przyczyny
Za jeden z głównych powodów lunatykowania uznaje się geny. Jeżeli wśród najbliższych krewnych występuje taka przypadłość, dziecko może ją odziedziczyć. Specjaliści często dopatrują się źródła lunatyzmu również w nieprawidłowościach układu nerwowego. Chodzi tu o niedojrzałość komórek nerwowych wpływających na zasypianie i budzenie się. Odpowiadające za lunatykowanie przyczyny to także w wielu wypadkach stres i zmęczenie. Rodzice powinni zwrócić uwagę na regularny sen dziecka we właściwych porach i unikanie niezdrowych, obfitych posiłków przed zaśnięciem. Lunatykowanie u dzieci może być wywołane również chorobą (m.in. nerwicą, padaczką, bezdechem, przerośnięciem migdałków, skrzywieniem przegrody nosowej) lub zażywaniem leków.
Lunatykowanie u dzieci – co robić?
Wielu rodziców z pewnością zastanawia się, jak poradzić sobie z lunatykowaniem dziecka. Przede wszystkim warto pamiętać, że gwałtowne budzenie w takim momencie jest złym rozwiązaniem – zdecydowanie lepiej zachować delikatność i ostrożnie odprowadzić malucha do łóżka. Na wszelki wypadek należy zadbać o bezpieczeństwo – poza asekuracją dorosłego konieczne jest pozbycie się z otoczenia wszelkich rzeczy, które mogą stanowić zagrożenie podczas nocnych wędrówek. Niezbędne jest uprzątnięcie przeszkód z podłogi, osłonięcie ostrych kantów i krawędzi, zablokowanie schodów, dokładne zamknięcie drzwi wejściowych i balkonowych oraz okien. Przed snem należy wyciszyć dziecko – podać mu lekkostrawny posiłek, zadbać o kąpiel, wizytę w toalecie, spokojną atmosferę, czytanie bajki czy słuchanie kołysanek. Niekiedy niezbędna jest konsultacja ze specjalistą i zastosowania terapii farmakologicznej. Zdarza się, że lunatykowanie u dzieci wymaga leczenia, zwłaszcza gdy przypadłość jest efektem występującej choroby.
